/ / Benefits of Physical Activity

Benefits of Physical Activity

Benefits of physical activity

From Wikipedia, the free encyclopedia

The benefits of physical activity are improvements in health and well-being that result from physical activity.

Though people often use the terms "physical activity" and exercise interchangeably, the terms have different meanings. “Physical activity” refers to any body movement that burns calories, whether it’s for work or play, going to the gym, daily chores, or the daily commute. “Exercise,” a subcategory of physical activity, refers to planned, structured, and repetitive activities aimed at improving physical fitness and health.[1] Exercise is a bodily activity that enhances or maintains physical fitness and overall health and wellness. Insufficient physical activity is the number one most common health issue in the world. Staying physically active can help prevent or delay certain diseases, including some cancers, heart disease and diabetes, and can also relieve depression and improve mood.[2]

A research Physical Activity Fundamental to Preventing Disease published by U.S. Department of Health & Human Services claims that virtually all individuals can benefit from regular physical activity, whether they participate in vigorous exercise or some type of moderate health-enhancing physical activity.[3]

Immediate benefits

Brain activity

The benefits of physical exercise, especially aerobic exercise or pilates, have positive effects on brain function on multiple fronts, ranging from the molecular to the behavioral level. According to a study conducted by the Department of Exercise Science at the University of Georgia, even briefly exercising for 20 minutes facilitates information processing and memory functions.[4]

Exercise affects the brain on multiple fronts. It increases the heart rate, which pumps more oxygen to the brain. It also aids the bodily release of a plethora of hormones, all of which participate in aiding and providing a nourishing environment for the growth of brain cells.[5]

Physical activity of any intensity is beneficial. It can enhance sleep, cognitive health, and quality of life, regardless of age or fitness level. It can lower the risk of cognitive decline, including dementia. Adults who are inactive have nearly twice as many cases of cognitive deterioration as adults who are active. It's recommended that the majority of adults engage in 150 minutes per week of physical activity of a moderate level. This can be divided into 5 days a week of daily, 30-minute sessions. [6]

Exercise stimulates brain plasticity by stimulating the growth of new connections between cells in a wide array of important cortical areas of the brain. Research from UCLA demonstrated that exercise increased growth factors in the brain, making it easier for the brain to grow new neuronal connections.[7]

Exercise can improve cognitive skills, decrease chances of dementia, and reduce damage and deterioration of brain tissue. Scientists believe that by maintaining physical fitness, it keeps the blood flowing normally to brain tissue.[8] When the blood flows normally to the brain tissue, it reduces the risk of damage and deterioration. Blood flow is very important when it comes to keeping the brain young and healthy. There have also been studies that show that aerobic exercise stimulates the release of growth hormones, which continues to improve brain function. When getting to a certain age, it is important that one exercises regularly to keep the brain strong and well functioning, rather than deteriorating.

The CDC website states, "Every little bit counts. Even some chores such as light yard work (raking and bagging leaves or using a lawn mower) and gardening can help you get active"[9]

Some of the benefits of physical activity on brain health happen right after a session of moderate-to-vigorous physical activity. Benefits include improved thinking or cognition for children ages 6-13 and reduced short-term feelings of anxiety for adults. Regular physical activity can keep thinking, learning, and judgment skills sharp with age. It can also reduce the risk of depression and anxiety and improve sleep.[10]

Weight management

Both diet and physical activity play a critical role in maintaining healthy body weight, losing excess body weight, or maintaining successful weight loss.[11] Physical activity helps control weight by using excess calories that would otherwise be stored as fat. Most foods consumed contain calories, and most activities burn calories, including sleeping, breathing, and digesting food. Balancing the calories consumed with the calories used through physical activity can help someone reach and maintain a healthy weight.[12]

Muscle is crucial to the human body. Muscle is heavier than fat, so by losing fat and gaining an equal amount of muscle, one could gain weight. However, the body could appear slimmer and leaner.Physical activity is not only used for losing weight, but also for gaining weight. By having a high protein intake, one can put stress on muscle fibers, by doing an exercise regimen that will cause them to tear. This is why one may feel sore, as the muscle fibers are starting the process of tearing and healing. Once the muscle fibers heal, growth and gain in weight will appear. Because muscle mass is denser than fat mass, adding lean muscle can cause weight gain.

Long-term benefits

The most common health risks include cardiovascular diseases, diabetes type 2 and some cancers.[11]

Obesity is a complex disease that affects whole body metabolism and is associated with an increased risk of cardiovascular disease (CVD) and Type 2 diabetes (T2D). Physical exercise results in numerous health benefits and is an important tool to combat obesity and its co-morbidities, including cardiovascular disease. Exercise prevents both the onset and development of cardiovascular disease and is an important therapeutic tool to improve outcomes for patients with cardiovascular disease. Some benefits of exercise include enhanced mitochondrial function, restoration and improvement of vasculature, and the release of myokines from skeletal muscle that preserve or augment cardiovascular function. In this review, we will discuss the mechanisms through which exercise promotes cardiovascular health. Regular physical exercise has several beneficial effects on overall health. While decreasing body mass and adiposity are not the primary outcomes of exercise, exercise can mediate several diseases that accompany obesity, including T2D and CVD. Several recent studies have shown that sustained physical activity is associated with decreased markers of inflammation, improved metabolic health, decreased risk of heart failure, and improved overall survival.[13][14][15] There are several risk factors leading to the development and progression of CVD, but one of the most prominent is a sedentary lifestyle. A sedentary lifestyle can be characterized by both obesity and consistently low levels of physical activity. Thus, lifestyle interventions that aim to increase physical activity and decrease obesity are attractive therapeutic methods to combat most non-congenital types of CVD.[16]

Cardiovascular Risk Factors

Regular physical exercise is associated with numerous health benefits to reduce the progression and development of obesity, T2D, and CVD. Several randomized clinical trials have demonstrated that lifestyle interventions, including moderate exercise and a healthy diet, improve cardiovascular health in at-risk populations. Individuals with metabolic syndrome who participated in a 4-month program of either a diet (caloric restriction) or exercise intervention had reduced adiposity, decreased systolic, diastolic and mean arterial blood pressure, and lower total and low-density lipoprotein (LDL) cholesterol lipid profiles compared to the control group. Both the diet and exercise intervention improve these cardiovascular outcomes to a similar extent.[17]

Several previous studies have investigated the effects of diet and exercise, independently or in combination, on metabolic and cardiovascular health and have determined that diet, exercise, or a combination of diet and exercise induces weight loss, decreases visceral adiposity, lowers plasma triglycerides, plasma glucose, HDL levels, and blood pressure, and improves VO2max. Importantly, several of these beneficial effects of exercise are evident independent of weight loss. Studies have shown that exercise can improve metabolic and cardiovascular health independent of changes in body weight, including improved glucose homeostasis, endothelial function, blood pressure, and HDL levels. These data indicate exercise, independent of changes in body mass, results in significant improvements in cardiovascular and metabolic health. Although a detailed analysis of the vast impact of diet on cardiometabolic health is outside the scope of this review, the importance of diet and exercise in tandem should not be ignored, as many studies have shown that cardiometabolic health is improved to a higher extent in response to a combined diet and exercise programs compared to either intervention alone.[17]

Exercise has a similar effect on cardiovascular improvements in lean and overweight normoglycemic subjects. In a 1-year study of non-obese individuals, a 16–20% increase in energy expenditure (of any form of exercise) with no diet intervention resulted in a 22.3% decrease in body fat mass and reduced LDL cholesterol, total cholesterol/HDL ratio, and C-reactive protein concentrations, all risk factors associated with CVD. In overweight individuals, 7–9 months of low-intensity exercise (walking ~19 km per week at 40–55% VO2peak) significantly increased cardiorespiratory fitness compared to sedentary individuals. Together these data indicate that exercise interventions decrease the risk or severity of CVD in subjects who are lean, obese, or have type 2 diabetes.[17]

Cardiac rehabilitation

Exercise is also an important therapeutic treatment for patients who have cardiovascular diseases. A systematic review of 63 studies found that exercise-based cardiac rehabilitation improved cardiovascular function. These studies consisted of various forms of aerobic exercise at a range of intensities (from 50 to 95% VO2), over a multitude of time periods (1–47 months). Overall, exercise significantly reduced CVD-related mortality, decreased risk of MI, and improved quality of life. Another study looked specifically in patients with atherosclerosis post-revascularization surgery. Patients who underwent 60 min of exercise per day on a cycle ergometer for 4 weeks had an increase blood flow reserve (29%) and improved endothelium-dependent vasodilatation. A recent study provided personalized aerobic exercise rehabilitation programs for patients who had an acute myocardial infarction for 1 year after a coronary intervention surgery. The patients who underwent the exercise rehabilitation program had increased ejection fraction (60.81 vs. 53% control group), increased exercise tolerance, and reduced cardiovascular risk factors 6 months after starting the exercise rehabilitation program. This improvement in cardiovascular health in patients with atherosclerosis or post-MI is likely the result of increased myocardial perfusion in response to exercise, however, more research is required to fully understand these mechanisms.[18]

One defining characteristic of heart failure is exercise intolerance, which resulted in a prescription of bed rest for these patients until the 1950s. However, it has now been shown that a monitored rehabilitation program using moderate intensity exercise is safe for heart failure patients, and this has now become an important therapeutic for patients with heart failure. Meta-analyses and systemic reviews have shown that exercise training in heart failure patients is associated with improved quality of life, reduced risk of hospitalization and decreased rates of long-term mortality. One study of heart failure patients found that aerobic exercise (walking or cycling) at 60–70% of heart rate reserve 3–5 times per week for over 3 years led to improved health and overall quality of life (determined by a self-reported Kansas City Cardiomyopathy Questionnaire, a 23-question disease-specific questionnaire). Other studies have shown that exercise-based rehabilitation at a moderate intensity in heart failure patients improves cardiorespiratory fitness and increases both exercise endurance capacity and VO2max (12–31% increase).[18]

More recent studies have examined the effects of high-intensity exercise on patients with heart failure. A recent study found that 12 weeks of high-intensity interval training (HIIT) in heart failure patients (with reduced ejection fraction) was well-tolerated and had similar benefits compared to patients who underwent moderate continuous exercise (MCE) training, including improved left ventricular remodeling and aerobic capacity. A separate study found that 4 weeks of HIIT in heart failure patients with preserved ejection fraction improved VO2peak and reduced diastolic dysfunction compared to both pre-training values and compared to the MCE group. These studies indicate that both moderate and high intensity exercise training improve cardiovascular function in heart failure patients, likely related to increased endothelium-dependent vasodilation and improved aerobic capacity.[18]

Other benefits

Bones and muscles

Routine physical activity is important for building strong bones and muscles in children, but it is equally important with older adults. Bones and muscles work together to support daily movements. Physical activity strengthens muscles. Bones adapt by building more cells, and as a result, both become stronger. Strong bones and muscles protect against injury and improves balance and coordination. In addition, active adults experience less joint stiffness and improved flexibility. This becomes especially important with age, as it helps to prevent falls and the broken bones that may result. For those with arthritis, exercise that keeps the muscles around the joint strong can act like a brace that will react to movement without the use of an actual brace.[19]

Daily activity

The ability to perform daily activities and maintain independence requires strong muscles, balance and endurance. Regular physical activity or exercise helps to improve and prevent the decline of muscle strength, balance and endurance, all risk factors for falling. Balance plays an important role in everyday activities such as walking, getting up out of a chair or leaning over to pick something up. Balance problems can reduce independence by interfering with activities of daily living. Regular physical activity can improve balance and reduce the risk of falling.[20]

Cancer

Exercise increases the chances of surviving cancer. If one exercise during the early stages of cancer treatment it may allow time to reduce the detrimental side effects of the chemotherapy. It also improves physical functions along with reducing distress and fatigue.[21] Studies have shown that exercise has the possibility to improve the chemotherapy drug uptake, thanks to the increase in the peripheral circulation.[21] This also makes changes to tumors vasculature from the increase of cardio and blood pressure.

Sleep

Exercise triggers an increase in body temperature, and the post-exercise drop in temperature may promote falling asleep. Exercise may also reduce insomnia by decreasing arousal, anxiety and depressive symptoms. Insomnia is commonly linked with elevated arousal, anxiety, and depression, and exercise has effects on reducing these symptoms in the general population.[22] These issues count among the most common among most of population. Anxiety disorders are the most common mental illness in the U.S., affecting 40 million adults in the United States age 18 and older, or 18.1% of the population every year.[23] A 2010 review suggested that exercise generally improved sleep for most people, and may help with insomnia, but there is insufficient evidence to draw detailed conclusions about the relationship between exercise and sleep.[24][25] A 2020 systematic review and meta-analysis suggested that physical activity has little association with sleep in healthy children.[26] However, there have been several research findings indicating that certain forms of physical activity can improve the quality and duration of sleep.[27] In fact, a 2019 study at The Federal University of São Paulo concluded that moderate physical activity resulted in an increase in sleep efficiency and duration in adults diagnosed with insomnia.[28] The duration refers to the hours of sleep a person gets on a nightly basis, while the quality indicates how well or sufficient it was.[29] Having poor sleep quality can lead to negative short term consequences like emotional distress and performance deficits. The psychosocial issues associated with these consequences can vary between adults, adolescents, and children. Some of the long term effects of poor sleep quality can lead to conditions like hypertension, metabolic syndrome, and even weight-related issues.[30]

Benefits of physical activity - Wikipedia


Category:Physical exercise

From Wikipedia, the free encyclopedia
Jump to navigationJump to search
Wikimedia Commons has media related to Physical exercises.
The main article for this category is Physical exercise.

Subcategories

This category has the following 36 subcategories, out of 36 total.

+

A

B

C

D

E

F

G

H

J

O

P

R

S

T

U

W

Y

Pages in category "Physical exercise"

The following 195 pages are in this category, out of 195 total. This list may not reflect recent changes.

 

0–9

A

B

C

D

E

F

G

H

I

J

K

L

M

N

O

P

R

S

T

V

W

Y

Τ


หมวดหมู่:การออกกําลังกาย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไปยังการนําทางไปยังการค้นหา
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับการออกกําลังกาย
บทความหลักสําหรับหมวดหมู่นี้คือการออกกําลังกาย

ประเภทย่อย

หมวดหมู่นี้มีหมวดหมู่ย่อย 36 ประเภทต่อไปนี้ จากทั้งหมด 36 ประเภท

+

A

B

C

D

และ

F

G

H

J

หรือ

P

R

S

T

ใน

ใน

และ

หน้าในหมวดหมู่ "การออกกําลังกาย"

หน้า 195 ต่อไปนี้อยู่ในหมวดหมู่นี้ จากทั้งหมด 195 หน้า รายการนี้อาจไม่สะท้อนถึงการเปลี่ยนแปลงล่าสุด

 

0–9

A

B

C

D

และ

F

G

H

ผม

J

K

L

M

N

หรือ

P

R

S

T

ใน

ใน

และ

T


ประโยชน์ของการออกกําลังกาย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไปยังการนําทางไปยังการค้นหา

ประโยชน์ของการออกกําลังกายคือการปรับปรุงสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดีซึ่งเป็นผลมาจากการออกกําลังกาย

 

แม้ว่าผู้คนมักใช้คําว่า "การออกกําลังกาย" และออกกําลังกายแทนกันได้ แต่คํานี้มีความหมายต่างกัน "การออกกําลังกาย" หมายถึงการเคลื่อนไหวของร่างกายที่เผาผลาญแคลอรีไม่ว่าจะเป็นเพื่อการทํางานหรือเล่นการไปยิมงานประจําวันหรือการเดินทางประจําวัน "การออกกําลังกาย" ซึ่งเป็นหมวดหมู่ย่อยของการออกกําลังกายหมายถึงกิจกรรมที่วางแผนไว้มีโครงสร้างและซ้ํา ๆ ที่มุ่งปรับปรุงสมรรถภาพทางกายและสุขภาพ การออกกําลังกายเป็นกิจกรรมทางร่างกายที่ช่วยเพิ่มหรือรักษาสมรรถภาพทางกายและสุขภาพโดยรวมและความเป็นอยู่ที่ดี การออกกําลังกายไม่เพียงพอเป็นปัญหาสุขภาพที่พบบ่อยที่สุดอันดับหนึ่งของโลก การคงความกระฉับกระเฉงทางร่างกายสามารถช่วยป้องกันหรือชะลอโรคบางชนิดรวมถึงมะเร็งบางชนิดโรคหัวใจและโรคเบาหวานและยังสามารถบรรเทาภาวะซึมเศร้าและปรับปรุงอารมณ์ [2]

การวิจัยการออกกําลังกายพื้นฐานในการป้องกันโรคที่ตีพิมพ์โดยกระทรวงสาธารณสุขและบริการมนุษย์ของสหรัฐอเมริกาอ้างว่าแทบทุกคนสามารถได้รับประโยชน์จากการออกกําลังกายเป็นประจําไม่ว่าพวกเขาจะมีส่วนร่วมในการออกกําลังกายอย่างหนักหรือการออกกําลังกายที่เสริมสร้างสุขภาพในระดับปานกลางบางประเภท [3]

ประโยชน์ทันที

การทํางานของสมอง

ประโยชน์ของการออกกําลังกายโดยเฉพาะอย่างยิ่งการออกกําลังกายแบบแอโรบิคหรือพิลาทิสมีผลในเชิงบวกต่อการทํางานของสมองในหลาย ๆ ด้านตั้งแต่ระดับโมเลกุลไปจนถึงระดับพฤติกรรม จากการศึกษาของภาควิชาวิทยาศาสตร์การออกกําลังกายที่มหาวิทยาลัยจอร์เจียแม้การออกกําลังกายสั้น ๆ เป็นเวลา 20 นาทีจะช่วยอํานวยความสะดวกในการประมวลผลข้อมูลและการทํางานของหน่วยความจํา [4]

การออกกําลังกายมีผลต่อสมองในหลายด้าน มันเพิ่มอัตราการเต้นของหัวใจซึ่งปั๊มออกซิเจนไปยังสมองมากขึ้น นอกจากนี้ยังช่วยปลดปล่อยร่างกายของฮอร์โมนมากมายเหลือเฟือซึ่งทั้งหมดนี้มีส่วนร่วมในการช่วยเหลือและให้สภาพแวดล้อมที่บํารุงสําหรับการเจริญเติบโตของเซลล์สมอง [5]

การออกกําลังกายที่มีความรุนแรงใด ๆ จะเป็นประโยชน์ มันสามารถเพิ่มการนอนหลับ, สุขภาพทางปัญญา, และคุณภาพชีวิต, โดยไม่คํานึงถึงอายุหรือระดับการออกกําลังกาย. มันสามารถลดความเสี่ยงของการลดลงของความรู้ความเข้าใจ, รวมทั้งภาวะสมองเสื่อม. ผู้ใหญ่ที่ไม่ได้ใช้งานมีเกือบสองเท่าของการเสื่อมสภาพทางปัญญาเป็นผู้ใหญ่ที่มีการใช้งาน ขอแนะนําให้ผู้ใหญ่ส่วนใหญ่มีส่วนร่วมในการออกกําลังกาย 150 นาทีต่อสัปดาห์ในระดับปานกลาง สิ่งนี้สามารถแบ่งออกเป็น 5 วันต่อสัปดาห์ของเซสชันรายวัน 30 นาที [6]

การออกกําลังกายช่วยกระตุ้นความเป็นพลาสติกของสมองโดยการกระตุ้นการเจริญเติบโตของการเชื่อมต่อใหม่ระหว่างเซลล์ในพื้นที่เยื่อหุ้มสมองที่สําคัญมากมายของสมอง การวิจัยจาก UCLA แสดงให้เห็นว่าการออกกําลังกายเพิ่มปัจจัยการเจริญเติบโตในสมองทําให้สมองเติบโตการเชื่อมต่อของเซลล์ประสาทใหม่ได้ง่ายขึ้น [7]

การออกกําลังกายสามารถพัฒนาทักษะการเรียนรู้ลดโอกาสของภาวะสมองเสื่อมและลดความเสียหายและการเสื่อมสภาพของเนื้อเยื่อสมอง นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าการรักษาสมรรถภาพทางกายจะทําให้เลือดไหลเวียนไปยังเนื้อเยื่อสมองได้ตามปกติ [8] เมื่อเลือดไหลตามปกติไปยังเนื้อเยื่อสมอง, มันช่วยลดความเสี่ยงของความเสียหายและการเสื่อมสภาพ. การไหลเวียนของเลือดเป็นสิ่งสําคัญมากเมื่อมันมาถึงการรักษาสมองอ่อนเยาว์และมีสุขภาพดี นอกจากนี้ยังมีการศึกษาที่แสดงให้เห็นว่าการออกกําลังกายแบบแอโรบิคช่วยกระตุ้นการปล่อยฮอร์โมนการเจริญเติบโตซึ่งยังคงปรับปรุงการทํางานของสมอง เมื่อเข้าสู่วัยหนึ่งเป็นสิ่งสําคัญที่เราต้องออกกําลังกายเป็นประจําเพื่อให้สมองแข็งแรงและทํางานได้ดีแทนที่จะเสื่อมสภาพ

เว็บไซต์ CDC ระบุว่า "ทุกนิด ๆ หน่อย ๆ มีค่า แม้แต่งานบ้านบางอย่างเช่นงานบ้านเบา ๆ (การกวาดและบรรจุใบไม้หรือใช้เครื่องตัดหญ้า) และการทําสวนก็สามารถช่วยให้คุณกระฉับกระเฉงได้"[9]

ประโยชน์บางประการของการออกกําลังกายต่อสุขภาพสมองเกิดขึ้นทันทีหลังจากการออกกําลังกายในระดับปานกลางถึงแข็งแรง ประโยชน์ที่ได้รับ ได้แก่ การปรับปรุงความคิดหรือความรู้ความเข้าใจสําหรับเด็กอายุ 6-13 ปีและลดความรู้สึกวิตกกังวลในระยะสั้นสําหรับผู้ใหญ่ การออกกําลังกายเป็นประจําสามารถทําให้ทักษะการคิดการเรียนรู้และการตัดสินคมชัดตามอายุ นอกจากนี้ยังสามารถลดความเสี่ยงของภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลและปรับปรุงการนอนหลับ [10]

การควบคุมน้ําหนัก

ทั้งอาหารและการออกกําลังกายมีบทบาทสําคัญในการรักษาน้ําหนักตัวให้แข็งแรงลดน้ําหนักตัวส่วนเกินหรือรักษาการลดน้ําหนักที่ประสบความสําเร็จ [11] การออกกําลังกายช่วยควบคุมน้ําหนักโดยใช้แคลอรี่ส่วนเกินที่จะถูกเก็บไว้เป็นไขมัน อาหารส่วนใหญ่ที่บริโภคมีแคลอรี่และกิจกรรมส่วนใหญ่เผาผลาญแคลอรี่รวมถึงการนอนหลับการหายใจและการย่อยอาหาร การปรับสมดุลแคลอรี่ที่บริโภคกับแคลอรี่ที่ใช้ผ่านการออกกําลังกายสามารถช่วยให้ใครบางคนเข้าถึงและรักษาน้ําหนักให้แข็งแรงได้ [12]

กล้ามเนื้อมีความสําคัญต่อร่างกายมนุษย์ กล้ามเนื้อหนักกว่าไขมันดังนั้นโดยการสูญเสียไขมันและได้รับกล้ามเนื้อในปริมาณที่เท่ากันเราสามารถเพิ่มน้ําหนักได้ อย่างไรก็ตามร่างกายอาจดูผอมลงและผอมลง การออกกําลังกายไม่เพียง แต่ใช้สําหรับการลดน้ําหนัก แต่ยังสําหรับการเพิ่มน้ําหนัก ด้วยการมีปริมาณโปรตีนสูงเราสามารถสร้างความเครียดให้กับเส้นใยกล้ามเนื้อได้โดยการออกกําลังกายที่จะทําให้พวกเขาฉีกขาด นี่คือเหตุผลที่หนึ่งอาจรู้สึกเจ็บ, เป็นเส้นใยกล้ามเนื้อจะเริ่มต้นกระบวนการของการฉีกขาดและการรักษา. เมื่อเส้นใยกล้ามเนื้อหายดีการเจริญเติบโตและการเพิ่มน้ําหนักจะปรากฏขึ้น เนื่องจากมวลกล้ามเนื้อมีความหนาแน่นมากกว่ามวลไขมันการเพิ่มกล้ามเนื้อติดมันอาจทําให้น้ําหนักเพิ่มขึ้น

ประโยชน์ระยะยาว

ความเสี่ยงต่อสุขภาพที่พบมากที่สุด ได้แก่ โรคหัวใจและหลอดเลือดโรคเบาหวานชนิดที่ 2 และมะเร็งบางชนิด [11]

โรคอ้วนเป็นโรคที่ซับซ้อนที่มีผลต่อการเผาผลาญของร่างกายทั้งหมดและเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของโรคหัวใจและหลอดเลือด (CVD) และโรคเบาหวานประเภท 2 (T2D) การออกกําลังกายส่งผลให้เกิดประโยชน์ต่อสุขภาพมากมายและเป็นเครื่องมือสําคัญในการต่อสู้กับโรคอ้วนและการเจ็บป่วยร่วมรวมถึงโรคหัวใจและหลอดเลือด การออกกําลังกายช่วยป้องกันทั้งการโจมตีและการพัฒนาของโรคหัวใจและหลอดเลือดและเป็นเครื่องมือในการรักษาที่สําคัญในการปรับปรุงผลลัพธ์สําหรับผู้ป่วยโรคหัวใจและหลอดเลือด ประโยชน์บางประการของการออกกําลังกาย ได้แก่ การทํางานของไมโตคอนเดรียที่เพิ่มขึ้นการฟื้นฟูและปรับปรุง vasculature และการปล่อย myokines จากกล้ามเนื้อโครงร่างที่รักษาหรือเพิ่มการทํางานของหัวใจและหลอดเลือด ในการตรวจสอบนี้เราจะพูดถึงกลไกที่การออกกําลังกายส่งเสริมสุขภาพหัวใจและหลอดเลือด การออกกําลังกายเป็นประจํามีผลดีต่อสุขภาพโดยรวมหลายประการ แม้ว่าการลดลงของมวลกายและไขมันจะไม่ใช่ผลลัพธ์หลักของการออกกําลังกาย แต่การออกกําลังกายสามารถไกล่เกลี่ยโรคต่างๆ ที่มาพร้อมกับโรคอ้วน รวมถึง T2D และ CVD การศึกษาล่าสุดหลายชิ้นแสดงให้เห็นว่าการออกกําลังกายอย่างต่อเนื่องมีความสัมพันธ์กับเครื่องหมายของการอักเสบที่ลดลงสุขภาพการเผาผลาญที่ดีขึ้นลดความเสี่ยงของภาวะหัวใจล้มเหลวและการอยู่รอดโดยรวมที่ดีขึ้น [13][14][15]มีปัจจัยเสี่ยงหลายประการที่นําไปสู่การพัฒนาและความก้าวหน้าของ CVD แต่หนึ่งในสิ่งที่โดดเด่นที่สุดคือการใช้ชีวิตอยู่ประจํา การใช้ชีวิตอยู่ประจําสามารถโดดเด่นด้วยโรคอ้วนและการออกกําลังกายในระดับต่ําอย่างต่อเนื่อง ดังนั้นการแทรกแซงวิถีชีวิตที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อเพิ่มการออกกําลังกายและลดโรคอ้วนจึงเป็นวิธีการรักษาที่น่าสนใจเพื่อต่อสู้กับ CVD ประเภทที่ไม่มีมา แต่กําเนิดส่วนใหญ่ [16]

ปัจจัยเสี่ยงโรคหัวใจและหลอดเลือด

การออกกําลังกายเป็นประจําเกี่ยวข้องกับประโยชน์ต่อสุขภาพมากมายเพื่อลดการลุกลามและการพัฒนาของโรคอ้วน T2D และ CVD การทดลองทางคลินิกแบบสุ่มหลายครั้งแสดงให้เห็นว่าวิธีการในการดําเนินชีวิตรวมถึงการออกกําลังกายในระดับปานกลางและการรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพช่วยปรับปรุงสุขภาพหัวใจและหลอดเลือดในประชากรที่มีความเสี่ยง บุคคลที่มีอาการเมตาบอลิซึมที่เข้าร่วมในโปรแกรม 4 เดือนของอาหาร (ข้อ จํากัด แคลอรี่) หรือการแทรกแซงการออกกําลังกายมี adiposity ลดลง, ลดความดันโลหิตซิสโตลิก, diastolic และค่าเฉลี่ยและไลโปโปรตีนรวมและความหนาแน่นต่ํา (LDL) โปรไฟล์ไขมันคอเลสเตอรอลเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม การแทรกแซงทั้งอาหารและการออกกําลังกายช่วยปรับปรุงผลลัพธ์ของหัวใจและหลอดเลือดเหล่านี้ในระดับที่ใกล้เคียงกัน [17]

การศึกษาก่อนหน้านี้หลายชิ้นได้ตรวจสอบผลของการรับประทานอาหารและการออกกําลังกายอย่างอิสระหรือรวมกันต่อการเผาผลาญและสุขภาพหัวใจและหลอดเลือดและได้พิจารณาแล้วว่าอาหารการออกกําลังกายหรือการรวมกันของอาหารและการออกกําลังกายทําให้เกิดการลดน้ําหนักลดความอ้วนในอวัยวะภายในลดไตรกลีเซอไรด์ในพลาสมาระดับน้ําตาลในเลือดระดับ HDL และความดันโลหิตและปรับปรุง VO2max ที่สําคัญ, หลายผลประโยชน์เหล่านี้ของการออกกําลังกายจะเห็นได้ชัดเป็นอิสระจากการลดน้ําหนัก. การศึกษาแสดงให้เห็นว่าการออกกําลังกายสามารถปรับปรุงการเผาผลาญและสุขภาพหัวใจและหลอดเลือดโดยไม่ขึ้นกับการเปลี่ยนแปลงของน้ําหนักตัวรวมถึงสภาวะสมดุลของกลูโคสที่ดีขึ้นการทํางานของเยื่อบุผนังหลอดเลือดความดันโลหิตและระดับ HDL ข้อมูลเหล่านี้บ่งบอกถึงการออกกําลังกายโดยไม่ขึ้นกับการเปลี่ยนแปลงของมวลกายส่งผลให้สุขภาพหัวใจและหลอดเลือดและการเผาผลาญดีขึ้นอย่างมีนัยสําคัญ แม้ว่าการวิเคราะห์โดยละเอียดเกี่ยวกับผลกระทบมากมายของอาหารต่อสุขภาพ cardiometabolic อยู่นอกขอบเขตของการทบทวนวรรณกรรมนี้ แต่ไม่ควรละเลยความสําคัญของการรับประทานอาหารและการออกกําลังกายควบคู่กันไป เนื่องจากการศึกษาจํานวนมากแสดงให้เห็นว่าสุขภาพ cardiometabolic ดีขึ้นในระดับที่สูงขึ้นในการตอบสนองต่อโปรแกรมควบคุมอาหารและการออกกําลังกายแบบรวมเมื่อเทียบกับการแทรกแซงเพียงอย่างเดียว [17]

การออกกําลังกายมีผลคล้ายกันต่อการปรับปรุงหัวใจและหลอดเลือดในวิชา normoglycemic แบบลีนและน้ําหนักเกิน ในการศึกษา 1 ปีของบุคคลที่ไม่ได้เป็นโรคอ้วนค่าใช้จ่ายพลังงานเพิ่มขึ้น 16-20% (ของการออกกําลังกายทุกรูปแบบ) โดยไม่มีการแทรกแซงอาหารส่งผลให้มวลไขมันในร่างกายลดลง 22.3% และลดคอเลสเตอรอล LDL อัตราส่วนคอเลสเตอรอลรวม / HDL และความเข้มข้นของโปรตีน C-reactive ปัจจัยเสี่ยงทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับ CVD ในผู้ที่มีน้ําหนักเกินการออกกําลังกายที่มีความเข้มข้นต่ํา 7-9 เดือน (เดิน ~ 19 กม. ต่อสัปดาห์ที่ 40-55% VO2peak) เพิ่มสมรรถภาพหัวใจและหลอดเลือดอย่างมีนัยสําคัญเมื่อเทียบกับบุคคลที่อยู่ประจํา ข้อมูลเหล่านี้ร่วมกันบ่งชี้ว่าการออกกําลังกายช่วยลดความเสี่ยงของหรือความรุนแรงของ CVD ในอาสาสมัครที่ไม่ติดมัน อ้วน หรือเป็นโรคเบาหวานประเภท 2 [17]

การฟื้นฟูสมรรถภาพหัวใจ

การออกกําลังกายยังเป็นการรักษาที่สําคัญสําหรับผู้ป่วยที่เป็นโรคหัวใจและหลอดเลือด การทบทวนอย่างเป็นระบบจากการศึกษา 63 รายการพบว่าการฟื้นฟูหัวใจโดยใช้การออกกําลังกายช่วยปรับปรุงการทํางานของหัวใจและหลอดเลือด การศึกษาเหล่านี้ประกอบด้วยการออกกําลังกายแบบแอโรบิคในรูปแบบต่างๆ ที่ช่วงความเข้ม (ตั้งแต่ 50 ถึง 95% VO2) ในช่วงเวลาต่างๆ (1–47 เดือน) โดยรวมแล้วการออกกําลังกายช่วยลดการเสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับ CVD ลดความเสี่ยงของ MI และคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น การศึกษาอื่นดูโดยเฉพาะในผู้ป่วยที่มีการผ่าตัดหลอดเลือดหลังการฟื้นฟู ผู้ป่วยที่ออกกําลังกาย 60 นาทีต่อวันด้วย ergometer รอบเป็นเวลา 4 สัปดาห์มีการไหลเวียนของเลือดเพิ่มขึ้น (29%) และปรับปรุงการขยายหลอดเลือดที่ขึ้นกับ endothelium การศึกษาล่าสุดให้โปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพการออกกําลังกายแบบแอโรบิคส่วนบุคคลสําหรับผู้ป่วยที่มีกล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลันเป็นเวลา 1 ปีหลังจากการผ่าตัดหลอดเลือดหัวใจ ผู้ป่วยที่เข้ารับการฟื้นฟูสมรรถภาพการออกกําลังกายได้เพิ่มสัดส่วนการขับออก (กลุ่มควบคุม 60.81 เทียบกับ 53%) เพิ่มความทนทานต่อการออกกําลังกายและลดปัจจัยเสี่ยงโรคหัวใจและหลอดเลือด 6 เดือนหลังจากเริ่มโปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพการออกกําลังกาย การปรับปรุงสุขภาพหัวใจและหลอดเลือดในผู้ป่วยที่มีหลอดเลือดหรือหลัง MI น่าจะเป็นผลมาจากการไหลเวียนของกล้ามเนื้อหัวใจตายที่เพิ่มขึ้นในการตอบสนองต่อการออกกําลังกายอย่างไรก็ตามจําเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อทําความเข้าใจกลไกเหล่านี้อย่างถ่องแท้ [18]

ลักษณะหนึ่งที่กําหนดของภาวะหัวใจล้มเหลวคือการแพ้การออกกําลังกายซึ่งส่งผลให้มีใบสั่งยาพักเตียงสําหรับผู้ป่วยเหล่านี้จนถึงปี 1950 อย่างไรก็ตามตอนนี้ได้แสดงให้เห็นว่าโปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพที่ได้รับการตรวจสอบโดยใช้การออกกําลังกายที่มีความเข้มข้นปานกลางนั้นปลอดภัยสําหรับผู้ป่วยหัวใจล้มเหลวและตอนนี้ได้กลายเป็นวิธีการรักษาที่สําคัญสําหรับผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลว การวิเคราะห์อภิมานและการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบแสดงให้เห็นว่าการฝึกออกกําลังกายในผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลวมีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นลดความเสี่ยงของการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลและอัตราการเสียชีวิตในระยะยาวลดลง การศึกษาหนึ่งของผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลวพบว่าการออกกําลังกายแบบแอโรบิค (การเดินหรือการขี่จักรยาน) ที่ 60-70% ของอัตราการเต้นของหัวใจสํารอง 3-5 ครั้งต่อสัปดาห์มานานกว่า 3 ปีนําไปสู่สุขภาพที่ดีขึ้นและคุณภาพชีวิตโดยรวม (กําหนดโดยแบบสอบถาม Kansas City Cardiomyopathy ที่รายงานด้วยตนเองแบบสอบถามเฉพาะโรค 23 คําถาม) การศึกษาอื่น ๆ แสดงให้เห็นว่าการฟื้นฟูสมรรถภาพโดยใช้การออกกําลังกายในระดับปานกลางในผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลวช่วยเพิ่มสมรรถภาพทางหัวใจและหลอดเลือดและเพิ่มความสามารถในการอดทนในการออกกําลังกายและ VO2max (เพิ่มขึ้น 12-31%) [18]

การศึกษาล่าสุดได้ตรวจสอบผลของการออกกําลังกายที่มีความเข้มข้นสูงต่อผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลว การศึกษาล่าสุดพบว่า 12 สัปดาห์ของการฝึกช่วงความเข้มสูง (HIIT) ในผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลว (ที่มีเศษส่วนการขับออกลดลง) นั้นทนได้ดีและมีประโยชน์ที่คล้ายคลึงกันเมื่อเทียบกับผู้ป่วยที่ได้รับการฝึกออกกําลังกายต่อเนื่องในระดับปานกลาง (MCE) รวมถึงการปรับปรุงการเปลี่ยนแปลงของกระเป๋าหน้าท้องด้านซ้ายและความสามารถในการเต้นแอโรบิก การศึกษาแยกต่างหากพบว่า 4 สัปดาห์ของ HIIT ในผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลวที่มีเศษส่วนการขับออกที่เก็บรักษาไว้ช่วยปรับปรุง VO2peak และลดความผิดปกติของ diastolic เมื่อเทียบกับทั้งค่าก่อนการฝึกอบรมและเมื่อเทียบกับกลุ่ม MCE การศึกษาเหล่านี้บ่งชี้ว่าการฝึกออกกําลังกายทั้งในระดับปานกลางและระดับสูงช่วยปรับปรุงการทํางานของหัวใจและหลอดเลือดในผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลวซึ่งน่าจะเกี่ยวข้องกับการขยายหลอดเลือดที่ขึ้นกับ endothelium ที่เพิ่มขึ้นและความสามารถในการเต้นแอโรบิกที่ดีขึ้น [18]

ประโยชน์อื่นๆ

กระดูกและกล้ามเนื้อ

การออกกําลังกายเป็นประจําเป็นสิ่งสําคัญสําหรับการสร้างกระดูกและกล้ามเนื้อที่แข็งแรงในเด็ก แต่ก็มีความสําคัญเท่าเทียมกันกับผู้สูงอายุ กระดูกและกล้ามเนื้อทํางานร่วมกันเพื่อสนับสนุนการเคลื่อนไหวประจําวัน การออกกําลังกายเสริมสร้างกล้ามเนื้อ กระดูกปรับตัวโดยการสร้างเซลล์มากขึ้นและเป็นผลให้ทั้งสองแข็งแรงขึ้น กระดูกและกล้ามเนื้อที่แข็งแรงช่วยป้องกันการบาดเจ็บและปรับปรุงความสมดุลและการประสานงาน นอกจากนี้ผู้ใหญ่ที่กระตือรือร้นจะมีอาการตึงของข้อต่อน้อยลงและความยืดหยุ่นที่ดีขึ้น สิ่งนี้มีความสําคัญอย่างยิ่งเมื่ออายุมากขึ้นเนื่องจากช่วยป้องกันการหกล้มและกระดูกหักที่อาจเกิดขึ้นได้ สําหรับผู้ที่เป็นโรคข้ออักเสบการออกกําลังกายที่ช่วยให้กล้ามเนื้อรอบ ๆ ข้อต่อแข็งแรงสามารถทําหน้าที่เหมือนรั้งที่จะตอบสนองต่อการเคลื่อนไหวโดยไม่ต้องใช้เครื่องมือจัดฟันจริง [19]

กิจกรรมประจําวัน

ความสามารถในการทํากิจกรรมประจําวันและรักษาความเป็นอิสระต้องใช้กล้ามเนื้อแข็งแรงสมดุลและความอดทน การออกกําลังกายหรือการออกกําลังกายเป็นประจําจะช่วยปรับปรุงและป้องกันการลดลงของความแข็งแรงของกล้ามเนื้อความสมดุลและความอดทนปัจจัยเสี่ยงทั้งหมดสําหรับการล้ม การทรงตัวมีบทบาทสําคัญในกิจกรรมประจําวัน เช่น การเดิน การลุกขึ้นจากเก้าอี้ หรือการเอนตัวเพื่อหยิบอะไรบางอย่างขึ้นมา ปัญหาความสมดุลสามารถลดความเป็นอิสระโดยรบกวนกิจกรรมในชีวิตประจําวัน การออกกําลังกายเป็นประจําสามารถปรับปรุงความสมดุลและลดความเสี่ยงของการล้ม [20]

มะเร็ง

การออกกําลังกายเพิ่มโอกาสในการรอดชีวิตจากโรคมะเร็ง หากออกกําลังกายในระยะแรกของการรักษามะเร็ง อาจให้เวลาในการลดผลข้างเคียงที่เป็นอันตรายของเคมีบําบัด นอกจากนี้ยังช่วยปรับปรุงการทํางานทางกายภาพพร้อมกับลดความทุกข์และความเหนื่อยล้า [21] การศึกษาแสดงให้เห็นว่าการออกกําลังกายมีความเป็นไปได้ที่จะปรับปรุงการดูดซึมยาเคมีบําบัดเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของการไหลเวียนของอุปกรณ์ต่อพ่วง [21] นอกจากนี้ยังทําให้การเปลี่ยนแปลงเนื้องอก vasculature จากการเพิ่มขึ้นของหัวใจและความดันโลหิต

การนอนหลับ

การออกกําลังกายทําให้อุณหภูมิของร่างกายเพิ่มขึ้นและอุณหภูมิที่ลดลงหลังการออกกําลังกายอาจทําให้หลับได้ การออกกําลังกายอาจลดอาการนอนไม่หลับโดยลดอาการเร้าอารมณ์ความวิตกกังวลและอาการซึมเศร้า การนอนไม่หลับมักเชื่อมโยงกับความตื่นตัวความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าที่เพิ่มขึ้นและการออกกําลังกายมีผลต่อการลดอาการเหล่านี้ในประชากรทั่วไป [22] ปัญหาเหล่านี้นับเป็นหนึ่งในปัญหาที่พบบ่อยที่สุดในหมู่ประชากรส่วนใหญ่ โรควิตกกังวลเป็นโรคทางจิตที่พบบ่อยที่สุดในสหรัฐอเมริกาซึ่งส่งผลกระทบต่อผู้ใหญ่ 40 ล้านคนในสหรัฐอเมริกาที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไปหรือ 18.1% ของประชากรทุกปี [23] การทบทวนวรรณกรรมในปี 2010 ชี้ให้เห็นว่าการออกกําลังกายโดยทั่วไปช่วยเพิ่มการนอนหลับสําหรับคนส่วนใหญ่และอาจช่วยให้นอนไม่หลับ แต่มีหลักฐานไม่เพียงพอที่จะสรุปรายละเอียดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างการออกกําลังกายและการนอนหลับ การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบและการวิเคราะห์เมตาดาต้าในปี 2020 ชี้ให้เห็นว่าการออกกําลังกายมีความสัมพันธ์เพียงเล็กน้อยกับการนอนหลับในเด็กที่มีสุขภาพดี [26] อย่างไรก็ตามมีผลการวิจัยหลายชิ้นที่ระบุว่าการออกกําลังกายบางรูปแบบสามารถปรับปรุงคุณภาพและระยะเวลาการนอนหลับได้ [27] ในความเป็นจริงการศึกษาในปี 2019 ที่มหาวิทยาลัยแห่งสหพันธรัฐเซาเปาโลสรุปว่าการออกกําลังกายในระดับปานกลางส่งผลให้ประสิทธิภาพการนอนหลับและระยะเวลาเพิ่มขึ้นในผู้ใหญ่ที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคนอนไม่หลับ [28] ระยะเวลาหมายถึงชั่วโมงการนอนหลับที่บุคคลได้รับเป็นประจําทุกคืนในขณะที่คุณภาพบ่งชี้ว่ามันดีหรือเพียงพอเพียงใด [29] การมีคุณภาพการนอนหลับที่ไม่ดีอาจนําไปสู่ผลกระทบระยะสั้นเชิงลบเช่นความทุกข์ทางอารมณ์และการขาดดุลประสิทธิภาพ ปัญหาทางจิตสังคมที่เกี่ยวข้องกับผลกระทบเหล่านี้อาจแตกต่างกันไประหว่างผู้ใหญ่วัยรุ่นและเด็ก บางส่วนของผลกระทบระยะยาวของคุณภาพการนอนหลับที่ไม่ดีสามารถนําไปสู่เงื่อนไขเช่นความดันโลหิตสูง, โรคเมตาบอลิซึม, และแม้กระทั่งปัญหาที่เกี่ยวข้องกับน้ําหนัก. [30]

ประโยชน์ของการออกกําลังกาย - วิกิพีเดีย (wikipedia.org)

Share on Google Plus

About ❤️JeffSinee❤️

SFBKK.com, a website about all things good and beautiful, including healthy living, healthy food, wonderous nature, travel, beautiful islands, music, great beaches/resorts and calming spirituality from God, Jesus, and Buddha. Love to all.

0 Comments :

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments ( Atom )